Εμένα οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά
που κάνουν τραμπάλα στις ταράτσες ετοιμόρροπων σπιτιών
Εξάρχεια Πατήσια Μεταξουργείο Μέτς.
Κάνουν ό τι λάχει.
Πλασιέ τσελεμεντέδων καί εγκυκλοπαιδειών
φτιάχνουν δρόμους καί ενώνουν ερήμους
διερμηνείς σε καμπαρέ της Ζήνωνος
επαγγελματίες επαναστάτες
παλιά τους στρίμωξαν καί τα κατέβασαν
τώρα παίρνουν χάπια καί οινόπνευμα να κοιμηθούν
αλλά βλέπουν όνειρα καί δεν κοιμούνται.
Εμένα οι φίλες μου είναι σύρματα τεντωμένα
στις ταράτσες παλιών σπιτιών
Εξάρχεια Βικτώρια Κουκάκι Γκύζη.
πάνω τους έχετε καρφώσει εκατομμύρια σιδερένια
μανταλάκια
τις ενοχές σας αποφάσεις συνεδρίων δανεικά φουστάνια
σημάδια από καύτρες περίεργες ημικρανίες
απειλητικές σιωπές κολπίτιδες
ερωτεύονται ομοφυλόφιλους
τριχομονάδες καθυστέρηση
το τηλέφωνο το τηλέφωνο το τηλέφωνο
σπασμένα γυαλιά το ασθενοφόρο κανείς.
Κάνουν ό, τι λάχει.
Όλο ταξιδεύουν οι φίλοι μου
γιατί δεν τους αφήσατε σπιθαμή για σπιθαμή.
'Ολοι οι φίλοι μου ζωγραφίζουνε με μαύρο χρώμα
γιατι τους ρημάξατε το κόκκινο
γράφουνε σε συνθηματική γλώσσα
γιατι η δική σας μόνο για γλύψιμο κάνει.
Οι φίλοι μου είναι μαύρα πουλιά καί σύρματα
στα χέρια σας. Στο λαιμό σας.
Οι φίλοι μου.
Κατερίνα Γώγου
mardi 1 mai 2007
Inscription à :
Publier les commentaires (Atom)
14 commentaires:
Από τα πολύ αληθινά ποιήματα...ποιήμα -σταθμός για την προηγούμενη γενιά που εκφράζει απόλυτα και την σημερινή γενιά (εμένα δηλαδή :)
Καλησπέρα
Μπορεί να γίνουμαι και εμείς
φίλοι σου
Καλό σου μήνα
Ευχαριστώ για την επίσκεψη
Καλό βράδυ
ετσι ειναι κρετιν φαμιλι :)
@
μπορει...sailor...μπορει...
καλο μηνα και οσο για την επισκεψη... ευχαριστηση μου
ή αλλιώς οταν η λεμονια κανει ανακαλυψεις!!
Η Λεμονιά η ασυμβίβαστη μήπως?
Είναι και επίκαιρο τώρα που γίνεται τόσος λόγος για τα Εξάρχεια
Καλλιτέχνες και οι δικοί σας φίλοι, έ???
Η επικαιρότητα ορισμένων απόψεων του παρελθόντος, από τη Γώγου μέχρι τον Αριστοτέλη, με γοητεύει αλλά συνάμα με τρομάζει...Καλό μεσηέρι σε όλους!
Καλησπέρα.
Αν καμμιά φορά με πιάσεις να λέω ψέμματα
-σταμάτα να σου πω-
Είναι τώρα που δεν μπορώ να ξεχωρίσω πιά
και μπερδεύω που σταματάει τ'όνειρο
και που αρχίζει η αλήθεια
πάλι της ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ.
"Έγινα ηθοποιός
ήθος ποιώ
Πουτάνα θεατρίνα"
Κ.Γώγου
ασυμβιβαστη μεχρι εκει που σταματαει το βολεμα μου τρελοφ. μετα τα πραγματα σκουραινουν. να φανταστεις σκεφτομαι πως σε περιοδο πολεμου αν με αφησουν χωρις φαι θα τα ομολογησω ολα για μια μπριζολιτσα. δεν πισευω να εισαστε με τους εχθρους;
προφανως σου θυμιζει πατσιουρι τα διαχρονικα δεινα των εποχων. κι ολο λεω οτι θα ερθουν καλυτερες μερες. ετσι για να μη λεν και οι μεγαλυτεροι οτι παλιοτερα ηταν καλυτερα...
ροδουλα-κελλυ και ναχαμες-νακαναμοκο ομορφα αποσπασματα διαλεξατε να εκθεσετε εδω την αποθηκη ετουτη να ομορφηνετε.
μου ανοιγει η ορεξη, θελω κι αλλα. εχθροι, ειμαι ευαλωτη...μη βαρατε.
πισ(τ)ευω οπως μισευω...
Δηλαδη με μια μπριζολίτσα τα μαθαίνω όλα?
δοκιμασε με! ;)
αμα βαλεις και μπολικο λεμονι και λιγη ριγανιτσα δυσκολο να αντισταθω ;p
απειρο κομματι
Enregistrer un commentaire